Pałac

Idąc ulicą Dworcową dalej w stronę kościoła po prawej stronie będziemy mijać niezwykły budynek, zwany popularnie Pałacem. I to nazewnictwo zgadza się również ze względu na definicje.Historia tamtego miejsca sięga XII wieku. Początkowo znajdował się tam gród książęcy, który w 1224 stał się własnością wdowy po księciu Bogusławie - Anastazji. Ona za namową opata z klasztoru w Białobokach przekazała zabudowania dla klasztoru Norbentanek, do którego następnie wstąpiła. Około roku 1285 budynki na grodzisku zostały przebudowane na klasztor w którym zamieszkały Norbentanki z klasztoru w Wyszkowie. Obok grodziska wzniesiono kościół Świętego Mikołaja, który stał się świątynią przyklasztorna. Zabudowa wróciła do władzy świeckiej w XVI wieku.Budynki ponownie wróciły ponownie pod skrzydła dynastii Gryfitów.Kolejne lata przyniosły następne przebudowy. W 1560 roku przebudowano go na renesansowy zamek. Od roku 1619 stał się on rezydencją księżnej Zofii von Schleswig-Holstein W roku 1679 zamek strawił pożar, więc ponownie go przebudowano, w okolicach roku 1682. W kolejnych latach na zamku gościł Fryderyk I Pruski, następnie był on siedzibą wojsk rosyjskich, następnie był własnością Fryderyka Eugeniusza Wirtemberskiego. Urodzili się w nim między innymi Król Fryderyk I Wirtemberski oraz arcyksiężna Elżbieta Wirtemberska. W Trzebiatowskim pałacu spędziła dzieciństwo także caryca Maria Fiodorowna. Do sławnych osób związanych z Pałacem należy także Maria Wirtemberska - powieściopisarka, poetka, komediopisarska oraz filantropka, której życie było równie burzliwe jak same dzieje pałacu.
Wracając jednak do naszego głównego bohatera - w wieku XVIII budynek znowu przebudowano. W latach 1797 - 1811 pałac był w posiadaniu feldmarszałka Gebharda von Blücher’a. Po nim na własność dostał go burmistrz Trzebiatowa, który zdecydował się na częściową rozbiórkę obiektu. W 1855 budynek stracił funkcję rezydencyjne. Najpierw przejął go zarząd ziemski przeznaczając go na biura i mieszkania. Po pierwszej wojnie światowej stał się obiektem trzebiatowskiej szkoły rolniczej. Po 1945 pełnił funkcję koszar, biur, urzędów oraz kamienicy mieszkalnej. Dopiero w roku 1989 trafił pod opiekuńcze skrzydła Trzebiatowskiego Ośrodka Kultury. Do dnia dzisiejszego również znajduje się w nim Biblioteka Publiczna. Nie da się ukryć, że pałac jest kulturowym sercem i duszą Trzebiatowa.